In de eenvoud van het leven ontdekte ik er een diepere laag van vrij zijn: de vrijheid om mijn leven te leiden op mijn manier. Het was het startpunt van een pad waar niemand mij was voorgegaan en ik zelf op ontdekking kon gaan. Een conventioneel leven? Nee, dat was niets voor mij, besefte ik. Ik wilde vrij zijn en bewust leven.
2012 was het, toen ik naar Nepal vertrok. Net mijn tweede opleiding afgerond en vol verlangen om nog een laatste keer een lange reis te maken. Daarna? Settelen en eindelijk aan het ‘echte leven’ beginnen. Het liep helemaal anders. In Nepal kwam ik per toeval in een hele leuk ngo terecht en later richtte ik zelf een vzw op. Onze missie? Het welzijn van de straathonden te verbeteren. Processen optimaliseren, planningen opstellen, personeelsbeleid uitwerken… Ik kreeg er enorm veel voldoening van. Ik was met iets nuttigs en essentieels bezig zonder druk te voelen omdat iemand het mij verplichtte.
Daarna? Settelen en eindelijk aan het ‘echte leven’ beginnen. Het liep helemaal anders.
In die tijd ging ik ook veel bewuster leven. Als ik naar Nepal vertrok, nam ik enkel het hoogstnodige mee. Mijn achtergebleven bezittingen pasten in elf dozen. Zoveel lichtheid, wat een zalig gevoel. Die eenvoud leerde me hoe blij ik word van consuminderen. Ik werd mij bewust van de invloed die voeding en verzorgingsproducten hadden op mij. Dus koos ik voor natuurlijk en zuiver. Ik bewandelde het pad van persoonlijke ontwikkeling. Ik leerde mezelf van binnenuit kennen en gaf zo mijn leven vorm. Mijn kompas: mijn hart en mijn bewustzijn.
Ik leerde mezelf van binnenuit kennen en gaf zo mijn leven richting. Mijn kompas: mijn hart en mijn bewustzijn.
In 2015 keerde ik definitief terug naar België en ik wist het meteen… Het leven zoals in Nepal? Dat gaf ik niet meer op. Het idee dat alles mogelijk is. Elke dag doen wat ik wil. Geen druk voelen van de maatschappij om te presteren. Mijn hart volgen. Ja, dat is hoe ik mijn leven leid. Vrij zijn en bewuste keuzes maken. En tegelijk toch volop deelnemen aan de maatschappij en financiële zekerheid hebben. Dat is voor mij een hemel op aarde creëren.
Het idee dat alles mogelijk is. Elke dag doen wat ik wil.
Ik gun iedereen zo’n leven. Kijk ik om me heen, dan zie ik een wereld vol prestatiedruk en gehaast. Ik weet en voel dat het anders kan. Het is een hele reis geweest om dat in mijn dagelijks leven te integreren, maar ik kan nu zeggen dat dat gelukt is en dat ik het alleen hier en daar nog moet verfijnen (zonder verandering en nieuwe dromen zou het leven saai zijn, toch? ) En daar schrijf ik over in mijn blog. Omdat ik een verlangen voel om te inspireren om bewuster te werken en te leven.
Het coördineren van het straathondenproject in Kathmandu was de meest vervullende werkervaring die ik ooit heb gehad. Daarom wilde ik soortgelijke dingen blijven doen. Om mijn skills in te zetten voor projecten die de wereld een betere plek maken en mijn hart verwarmen. Sinds 2022 werk ik dus als freelance projectcoördinator.
En zo is appleblueseagreen zowel een plek waar ik mijn skills en energie kan besteden aan de dingen waarin ik geloof, en een tool om het leven te creëren dat ik wil. Full circle.
En zo is appleblueseagreen zowel een plek waar ik mijn skills en energie kan besteden aan de dingen waarin ik geloof, en een tool om het leven te creëren dat ik wil. Full circle.
Mijn professionele achtergrond
Hierboven kan je mijn persoonlijk verhaal vanuit mijn hart lezen. Natuurlijk is er ook een rationelere hoofdkant, a.k.a. de opleidingen die ik heb gedaan en de professionele ervaringen die ik heb gehad. Daar vertel ik graag kort ook wat over.
Ik ben begonnen in een lagere school in Lint, België.
Op mijn 12de ben ik verhuisd naar Nederland waar ik mijn middelbare school ondergedompeld in veel talen en culturen heb gedaan op de Europese School Bergen.
Ik startte met Wiskunde aan de Universiteit Amsterdam maar dat bleek toch iets té brainie en nerdie en begon daarom een jaar later een lerarenopleiding Wiskunde aan de Educatieve Faculteit Amsterdam.
Het lesgeven bleek niks voor mij, politieagentje spelen was niet mijn ding dus begon ik bij energiebedrijf Nuon in het klachtenteam met het idee daar een tijdje te blijven om daarna nog verder te studeren.
Dat tijdje werd twee jaar alvorens ik begon aan mijn tweede opleiding waarvoor ik terugverhuisde naar België. SEW, oftewel sociaal-economische wetenschappen gaf mij het beste van twee werelden, want ik was enerzijds heel goed in cijfers en anderzijds hield ik ervan om met mensen en voor mensen iets te doen.
Na twee opleidingen dacht ik dus dat het nu echt wel moest gaan gebeuren, mijn professionele carrière. Maar toen vertrok ik dus naar Nepal. Ik heb nog een aantal tijdelijke, deeltijdse jobs gedaan bij verschillende bedrijven zoals de stad Antwerpen, het geven van bijles en het coördineren van een tandartsenpraktijk. Dat alles naast het managen van de vzw voor straathonden in Nepal.
En sinds begin 2018 begint het voor mijn gevoel pas echt, nu ik echt kan doen wat ik graag doe en op mijn eigen unieke manier: mijn bedrijf appleblueseagreen.
