In een serie van interviews ontmoet ik bewuste ondernemers. Ik stel hen vier vragen:
+ Wat is je missie met je bedrijf?
+ Wat is succesvol ondernemen voor jou?
+ Wat is bewust ondernemen voor jou?
+ Wat is vrijheid voor jou?
In deze video interview ik De Averechtse, a.k.a. Lynn Formesyn. Een bijzondere madam. Iemand die heel authentiek en open communiceert en daar houd ik wel van. Via via is ze mij aanbevolen geweest als copywriter. Een copywriter met, zoals ze zelf zegt, een hoek af. Ze heeft voor mij mijn salespagina herschreven (check it out) en daar ben ik super content mee. Sindsdien volg ik haar schrijfsels op Facebook en wat ze schrijft, raakt mij. Omdat het gaat over dingen die mij ook bezig houden, die ik ook om me heen zie, en waar ik me zorgen om maak. Bijvoorbeeld over ziek zijn en toch ook willen en kunnen werken. Ook ik geloof dat er ontzettend veel waardevolle en capabele mensen aan de zijlijn van de maatschappij staan, omdat ze niet meer mee tellen, omdat ze niet full time kunnen werken. Anyway, ik dwaal ontzettend af. Lynn stond absoluut op mijn verlanglijstje om eens uit te horen. Ik nodig je dus met veel plezier uit om dit interview te bekijken. Omdat het mooi, oprecht, zuiver en eerlijk is.
Veel plezier met kijken!
Graag meer weten over De Averechtse?
>> Website: www.averechtse.be
>> Facebook: www.facebook.com/DeAverechtse/
Geboeid door deze vragen? Eén a twee keer per maand interview ik een bewuste ondernemer en het levert de meest interessante gesprekken op. Laat je naam en e-mailadres zeker achter hier op mijn website, dan ontvang je de updates rechtstreeks in je inbox.
Sophie Alright. Kei goe. Dan gaan we erin vliegen. Vandaag interview ik wat ik denk dat een bewuste ondernemer is, tenminste toch voor mij. Lynn van De Averechtse. Het is de eerste keer dat we elkaar face to face ontmoeten. Ik denk als ik even terugdenk naar hoe ik jou heb leren kennen. Lieve Pepermans heeft me jou aanbevolen. Waarna ik contact heb gezocht met jou en je hebt mijn salespagina geschreven voor mijn website en daar ben ik heel blij mee. En sindsdien ben ik jou gaan volgen en wat mij zo aanspreekt bij jou is dat je zo oprecht bent en authentiek bent in waar je over spreekt. En omdat ik dus dit jaar ben begonnen met bewuste ondernemers te interviewen dacht ik op een gegeven moment ik wil ook heel graag jou interviewen. Ik heb dus vier vragen, ik stel altijd de vier dezelfde vragen. En mijn eerste vraag aan jou is dus ook, en je mag ook iets over je bedrijf vertellen, maar mijn vraag, waar ik vooral nieuwsgierig naar ben is wat de missie is met jouw bedrijf. Voor mij kan dat op verschillende niveaus, dat kan een missie voor jezelf, voor je klanten, misschien wel voor de hele wereld.
De Averechtse Ik denk, overkoepelend, in alles wat ik doe met De Averechtse zit de missie om meer ruimte te maken voor openheid en kwetsbaarder en voor het persoonlijkheid, en inderdaad zoals je zegt, voor authentiek zijn. Dat zit een beetje in alles. Zowel als ik bijvoorbeeld een tekstopdracht krijg zoals bijvoorbeeld Lieve Pepermans. Ik kan die als voorbeeld nemen, dat is een advocate en bemiddelaar die een nieuwe website wilde en zij had zoiets van: “Ik wil af van die moeilijke advocatentaal, ik wil het persoonlijk, ik wil het echter.” En dat was heel bijzonder voor mij om dan in haar huid te mogen kruipen. En om het ook echt heel persoonlijk te brengen. Het echte verhaal mee in de webtekst van een advocaat, dat zou je niet direct verwachten. Dat is dan heel letterlijk die openheid in alles zichtbaar maakt. Zelfs in beroepen waar mensen meestal afstandelijke naar kijken. Dat is echt op puur schrijfvlak. Daarnaast geef ik af en toe ook lezingen “Leven met chronische pijn” en ook daar vind ik het heel belangrijk om ook daar authentiek in te zijn omdat de enige manier vind ik om onbegrip weg te werken en meer begrip te krijgen is om net open te zijn. Want mensen kunnen zich moeilijk inleven als wij allemaal achter de muur kruipen van “Het gaat goed en ik voel me prima en ik kan alles.” Dan kan dat ook natuurlijk niet. Dus schrijven, lezingen geven maar ook door interviews te doen met toffe mensen, bijvoorbeeld dit, dit is ook openheid, dat vind ik heel leuk. Ook gewoon door schrijfbegeleiding te geven, door andere mensen in hun kracht te zetten om ook zo hun eigen verhaal te vertellen en ook om dat te durven te delen. Dat is een beetje mijn missie, dus dat zit eigenlijk overal een beetje in verweven.
Sophie Ik denk dat je nu drie jaar je bedrijf hebt, als ik dat goed heb onthouden. De volgende vraag is eigenlijk, succesvol ondernemen wat is dat voor jou> Je bent al drie jaar bezig dus dat lijkt dan toch wel goed te gaan. Hoe is dat voor jou gekomen? Hoe definieer je succes in de eerste plaats?
De Averechtse In mijn geval niet financieel. Uiteraard speelt dat mee. Ik heb een gezin met twee kindjes. Ik wil heel graag mijn steentje bijdragen. Maar het systeem laat dat niet zo toe. Ik ben eigenlijk invalide, ik ben reuma-patient. Ik heb de goedkeuring om een bijberoep te hebben en ik mag dat begrensd uitoefenen, dus 23 uren per week. Je kunt dat misschien maar ik heb het goud nog niet gevonden. Je kunt er misschien een fortuin mee verdienen. Maar voorlopig is dat niet mijn eerste doelstelling. In eerste instantie is succes voor mij de zingeving vooral die ik daar uithaal. Want als ik dat niet zou doen en dan gewoon bij wijze van spreken ziek zijn en thuis zitten. Dan was ik al lang depressief. Dus dat succesvol voor mij is dat mensen ondanks dat ik ziek ben mij die kansen geven om toch mijn talent in te zetten. Ik denk dat dat ook succes is. En ook dat iemand die met marketing en de social media van anderen bezig is, dat ik dat eigenlijk zelf niet nodig heb. Dat ik meestal, zoals jij mij ook gevonden hebt, dat dat via via gebeurt, zo van “Die moet je eens bellen.” Dat vind ik ook succes. Ik moet eigenlijk zelf geen marketing doen, gewoon, mensen die vinden mij en dat is voor mij ook succes.
Sophie Toch zie ik jou regelmatig voorbijkomen op Facebook dus je bent daar mee bezig denk ik?
De Averechtse Ik post wel.
Sophie Niet met het doel om marketing te doen maar met het doel om te delen dan?
De Averechtse Ja ja heel vaak inderdaad als ik iets leuks doe. Ik doe nu een opleiding patiënt expert. Dat klinkt een beetje raar expert worden in het ziek zijn precies maar dat gaat veel breder. Het is de bedoeling om mensen een opleiding te bieden, reuma-net doet dat, waardoor ze dan heel assertief in dialoog kunnen gaan met de farma, met de wetenschap, eventueel zelfs met de politiek, als dat ooit kan maar ook om mensen die bijvoorbeeld net de diagnose hebben gekregen om die te begeleiden. Dat die, rolmodel is wat zwaar, maar dat ze wel iemand hebben om mee te praten. Iemand die in een aanvaardingsproces bijvoorbeeld al ergens staat. Dus ook daar, daar deel ik dan wel berichten over. Of als ik een lezing mag geven, of als ik eens een workshop heb gedaan. Uiteraard is dat ook, ergens speelt dat wel mee dat je hoopt dat mensen zich geïnspireerd voelen als je nog eens een workshop geeft dat ze denken “O dat zag er leuk zijn, ik wil erbij zijn.” Maar dat is nooit het primaire doel. Je kunt nooit stoppen met bijleren vind ik. Dus ik heb zelf een cursus bezielde marketing klaarliggen. Waar ik heel graag wil invliegen maar ik had mezelf beloofd dat pas te gaan doen als ik tijd heb. Mijn kindje kan door omstandigheden pas 20 mei naar de creche. Dus dan komt de ruimte en dan ga ik dat ook doen. Ik voel dus nog wel, er zitten nog wel wat oordelen op, zo die echte marketing, jezelf verkopen. Ik heb zoiets van de bezielde manier waarop ik onderneem, wil ik daarin steken. Dus ik moet me daar nog wat in verdiepen en dat gaat dan misschien wel komen. En dan nog een beetje te groeien als ondernemer. Inderdaad misschien wel wat vaker workshops te kunnen geven, of eens een webinar te proberen of eender wat. Maar dan moet de marketing achter de schermen natuurlijk wel draaien. En daar heb ik echt nog veel groeipotentieel.
Sophie Ik ben wel nieuwsgierig als je zegt dat je maximaal 23 uur mag werken. Is dat dan ook wat je daadwerkelijk doet, of hangt dat er een beetje vanaf hoe het stroomt?
De Averechtse Ik kom daar meestal niet. Er is een reden natuurlijk dat ze je begrenzen, mijn lichaam is heel grillig. Er zijn goeie weken en er zijn hele slechte weken. Soms is dat zelfs dag op dag dat ik opsta en er is precies een tram over mij gereden. Ik kan dat eigenlijk nooit voorspellen. En natuurlijk, ik ben ook iemand, ik wil niemand teleurstellen dus ik probeer ook mijn deadlines zeker nooit te strak te zetten want als de slechte dagen er zijn, wat ik nooit kan inschatten, dan wil ik dat ook niet moeten uit spelen: “Je gaat wat moeten wachten want ik voel me niet goed.” Niet omdat ik me daarover zou schamen maar omdat, ik vind niet dat het feit dat ik ziek ben dat dat heel veel impact zou mogen hebben op de kwaliteit dat ik lever want het is juist de uren die ik wel kan werken die ik werk met plezier en die werk ik met alles wat ik heb. Omdat ik daar ook wel heel dankbaar voor ben. Dus ja daarom 23 uur. Misschien is het dat af en toe wel. Ik ben ook niet iemand die heel graag op de klok kijkt. Ik moet natuurlijk wel omdat ze daar heel streng in zijn. Dat is echt de ultieme grens. Als ik daar zou overgaan structureel, dan gaan ze aan uw percentages invaliditeit snoepen. Dan verandert weer alles. Dus dat beleid is op dat vlak totaal niet flexibel dus daar moet ik me echt aan houden.
Sophie Ik vind jou een bewuste ondernemer. Vind jij dat van jezelf ook en wat is dan bewust ondernemen voor jou?
De Averechtse Dat zit ook op verschillende niveaus. Ik ben bewust, ook milieubewust, heel letterlijk ik probeer zo weinig mogelijk te printen. Wat voor een copywriter niet zo makkelijk is. Ik heb bijvoorbeeld mijn nieuwe naamkaartjes op graspapier. Gras dat gemaaid wordt door Natuurpunt in onze natuurgebieden en van een deel daarvan, dat zijn tonnen per jaar, een deel daarvan gaat naar Zwart op Wit, een meer neutrale drukkerij. Ik vind dat fantastisch. En die maken daar paier van en op is op dus die hebben dat niet altijd maar als ze dat hebben dan kun je daar dingen mee bestellen. Nog iets, als ik workshops geef dan zal ik van die grote vellen gerecycleerd papier gebruiken of ik had vroeger zo’n 100.000 papieren schriftjes en boekjes en je schrijft daar in en dan verlies je dat of je mislegt dat of je schrijft daar niet mooi genoeg in en dat is dan een beetje autistisch kantje, dan kan ik daar ook niet meer mee verder. En dus heb ik een uitwisbaar boekje, dat heet Green Story, dat is een whiteboard boekje, dus je hebt daar een agenda in, een planner, notitie, je kan dat gewoon terug uit wissen maar ook bijvoorbeeld een fotootje van maken dat je dan natuurlijk allemaal digitaal hebt. Ik vind dat echt wel evolutie in de goeie richting. Op die manier bewust. Maar uiteraard ook bewust met heel mijn systeem. Voor mij is mijn onderneming het aangepaste werk, dat kan voor mij niet aangepaster dan dat dat is. En dan ben je ook heel bewust want ik moet heel goed voelen altijd wat kan en niet kan. Maar ik geloof er ook wel in dat alles een beetje zijn nut heeft. Ook op dagen dat ik mij wat minder voel dat ik dan bijvoorbeeld vanuit de zetel of vanuit mijn bed zal werken. Dan kan de inspiratie alsnog komen. Maar ik ga gewoon nooit over mijn grenzen dus dat is ook bewust. En ook mijn klanten. Ik voel, dat ik niet zomaar voor iedereen zal werken. Ook daar is dat een hele bewuste keuze. Als ik zoiets heb van dit is platte commerce of mijn teksten gaan richting een doel dat ik niet kan steunen dan zal ik dat ook niet doen. Daar zal ik dan heel bewust in kiezen. Dus bewust is op verschillende manier.
Sophie En heb je zo al nee moeten zeggen tegen een klant of gevoeld dit werkt niet?
De Averechtse Ja, ik heb dat wel gehad. Als ik bijvoorbeeld webteksten voor iemand schrijf die een nieuwe website wil maken dan kan ik daar heel intensief mee in een 1 op 1 gaan. Dan nodig ik die uit en dan zal ik wat ik noem een schrijfstorm doen daarmee. Dan zal ik vragen stellen die naar mijn gevoel de sleutelwoorden gaan geven om mij echt in te leven en om teksten te schrijven maar dat is ook een beetje een kwaliteitsmeter want mensen die op die vragen eigenlijk niet kunnen antwoorden of naar mijn gevoel niet authentiek daar kan ik niet mee werken. Dus dat is wel al eens gebeurd dat ik dan iemand die echt zo ja helemaal in haar hoofd moest kruipen om daarop te antwoorden. En dan denk ik dan van “Oei dat stroomt totaal niet. Hoe kan je dan verwachten dat ik me inleef en uw teksten schrijf.” Dat gaat eigenlijk niet. Ja, ik heb dat wel gedaan, dat ik echt zoiets had van dit kan ik niet tot een goed einde brengen.
Sophie Dat is mooi dat dan kan. De laatste vraag gaat over vrijheid. Ik denk dat heel veel ondernemers en zeker de bewuste ondernemer ondernemer wordt omdat vrijheid net zo belangrijk is. Ik weet dat dat voor mij in ieder geval één van de hoofdredenen is. Hoe speelt dat voor jou? Is dat ook iets wat terugkomt? En op welke manier zie je die waarden dan in je onderneming terugkomen?
De Averechtse Ja ik denk dat het heel belangrijk is. Ik denk. Zeker in mijn geval is dat dan ook een beetje vrijheid van het systeem ook al is dat niet echt maar dat voelt wel zo. De algemene tendens is toch dat onze samenleving zoiets heeft als je ziek bent dan kun je ook niet zinvol zijn. Die twee gaan niet samen. Het is ofwel ziek zijn en zielig thuis zitten, uw pilletjes pakken, zwijgen, stil zijn en gewoon ondergaan. Niet gelukkig zijn en ook niet buiten komen. Dat is zo’n oordeel. En de andere kant is 300 procent mee hollen in de ratrace. Dus er is weinig grijze zone. Dus het feit dat ik daar wel in kan vertoeven in die zone, ook al bestaat die officieel niet, dat geeft een ongelofelijke vrijheid. En ook voor mij dan is die zingeving en die vrijheid dat ik daar uithaal, dat is mijn medicijn. Want ik heb al heel veel behandelingen moet proberen voor de reuma en heel weinig dat werkt dus dan moet je het op een andere manier doen. En die vrijheid die mijn lichaam mij voor een groot stuk ontneemt, die kan ik dan toch nog op een andere manier verkrijgen dus dat vind ik wel leuk. Mijn hoofd zit tenminste niet in een kooitje, dat is voor mij wel echt heel belangrijk. En uiteraard, van je invaliditeitsuitkering ga je ook niet even naar Ibiza. Uiteraard, met een klein bijberoep ook niet. Maar het beetje meer ademruimte dat mij dat geeft, geeft mij dan ook al weer wat meer vrijheid. Zowel voor mijn gezin als voor mezelf. Ik kan mezelf af en toe eens in de watten leggen. Ik kan zeggen van ik ga die dure, ergonomische stoel kopen want ik ga daar dan beter van zijn als ik aan het werken ben. Of een opleiding tegenkomen die je leuk vindt waarvan ik anders zou zeggen dat kost veel. Kan ik nu zeggen, ik ga die doen want die gaat me dan misschien nog meer vrijheid geven en dat vind ik echt heel belangrijk.
Sophie Mooi. Ik vind het heel inspirerend hoe je erover verteld. We zijn al aan het einde gekomen. Is er graag nog iets wat je zou willen delen om af te sluiten?
De Averechtse Ik weet het niet, je overvalt mij. Er zitten zo een aantal dingen te broeden. Dingen die ik heel graag zou willen gaan doen. Ja, ik voel dat ik ook echt iets wil gaan doen met andere langdurig zieken. We zijn met heel veel. Het was nog maar net in de actualiteit 400.000, meer dan 400.000 mensen die al heel lang thuiszitten. En falende re-integratie projecten. Het beleid trekt op niets. Mensen worden gewoon ontslagen, massaal. Ik voel wel van, okay er moet iets, er moet iets anders komen. Ik wil me daar graag voor engageren. Ik weet nog niet in welke vorm. Want bijvoorbeeld jobcoaching, dat zie ik mij dan niet doen maar misschien wel op één of andere manier, mensen die langdurig ziek zijn naar ondernemerschap begeleiden al is het maar via schrijfoefeningen, dat ze leren filteren wat ze echt willen gaan doen, waar ze energie kunnen uithalen, op die manier misschien. Ja ik weet het niet. Maar er is nog wat op komst. Als het helder wordt, dan zul je het wel zien verschijnen.
Sophie Fantastisch. Ik wens je daar heel veel veel succes mee. Dankjewel voor dit interview.
De Averechtse Jij bedankt om mij te interviewen.
Sophie Graag gedaan.
