Bewust ondernemen gaat voor mij ook over je tijd nemen. We zijn vanuit klassiek ondernemen gewend om alles snel snel te doen. We moeten productief zijn, flexibel ook liefst en meteen meegaan met veranderingen op de markt. We gaan voorbij aan het natuurlijke feit dat alles ook zijn eigen ritme heeft. Net zoals we een zaadje niet uit de grond kunnen dwingen om sneller te doen groeien, is het zo ontzettend waardevol als we groei-processen in onszelf niet forceren. There is no rush.
Ik leef daar op dit moment het perfecte voorbeeld van. Mijn cursus finetune je financiën, die ik juli 2019 voor het eerst lanceerde, krijgt een upgrade. In oktober 2019 was mijn tweede en laatste lancering van 2019. Door een aantal feedback gesprekken wist ik dat de cursus een hele metamorphose nodig had. En ergens begin dit jaar besliste ik ook dat ik niet alleen tekst zou aanleveren maar ook video.
Dat gezegd zijnde, duurde het dus ook nog wel een aantal weken vooraleer ik tijd maar vooral ook het enthousiasme in mezelf had gevonden om video’s op te nemen. Want dat was nog wel een ander niveau dan een cursus schrijven. Half maart ben ik begonnen met het opnemen van video’s en ik hoopte half april opnieuw te kunnen lanceren. Ik voelde al snel dat ik mijn eigen gestelde deadline niet zou halen. En niet omdat ik er elke dag kei hard mee bezig was en ik de hoeveelheid werk had onderschat. Nee, zelfs in drukke periodes haal ik nauwelijks een 40-urige werkweek. That is just not my kinda thing.
Er was iets anders nodig. Rijping, tijd om de inhoud te proeven, alles te laten bezinken. Dat proces voelde ik de vooral de laatste twee weken heel erg. Ik merkte dat ik in mij meer diepgang voelde borrelen. Dat er kennis in mij zat die er voor ging zorgen dat de cursus nog beter zou worden. Ik merkte het door gesprekken te hebben met mensen, collega-ondernemers. Ik luisterde en hoorde ze vertellen over hun verlangens en behoeftes als het aankomt op financiën. Het viel mij op dat zaken die, als het aankomt over geld beheren, voor mij zo vanzelfsprekend zijn voor anderen dat helemaal niet zijn.
Ik moest ook nog meer kleur bekennen. En dat is spannend. Want waar voorheen de cursus vooral ging over een overzicht krijgen van al je kosten, zowel privé als zakelijk, besefte ik nu dat mijn manier van rijkelijk leven met weinig geld ook veel meer focus mag krijgen. Een geschenk dat deze bijzondere tijden mij gegeven hebben. Veel mensen ervaren nu wat het is om te vertragen, om zich niet meer te haasten, om minder te werken. Wat als ik ze kan leren om low budget te leven, zodat ze minder inkomsten nodig hebben en dus minder hoeven te werken.
There is no rush. Mijn tweede deadline is 13 mei: vanaf dan zou ik willen dat mensen de cursus kunnen aankopen, om dan maandag 18 mei de eerste les te ontvangen. Het helpt enerzijds wel om een datum te stellen, om ergens een begrenzing te leggen. En ik weet, dat als ik die niet haal, dat een stuk van mij me ook wat zal schamen. Dat ik me dan zal afvragen: is dit nu niet onprofessioneel. En als ik het schrijf, lach ik, want ik weet dat ik kies voor bewust ondernemen. Mijn tijd nemen en me niet haasten hoort daarbij. Transparant zijn daarover naar mijn (potentiële) klanten is belangrijker dan snel snel een onaf product afleveren waar ik niet ontzettend trots op ben.
